Web - Windows - iPhone
Bir Kolaylaştırıcının Vizyonu: Bireysel İnisiyatif ve Toplum Kurma
Bahá'í dünyasının bir eğitim enstitüleri ağı kurma girişimine başladığı Dört Yıllık Plan’ın başından itibaren, Yüce Adalet Evi’nin mesajlarında, bu eğitimin inananlara “ruhani iç görüşler, bilgi ve çok sayıda insanı—gençler, yetişkinler ve çocuklar—tebliğ etme ve derinleştirme dahil hızlı büyüme ve sağlamlaşma ile ilgili pek çok görevi yerine getirmek için ihtiyaç duyulan beceriler” kazandıracağı ifade edilmişti. Enstitü programlarına katılmak suretiyle ahbaplar “hizmet yetenekleri geliştirecekler” ve “bireysel … çabaları[nı] tebliğ alanında yoğunlaştırmaları” mümkün kılınacaktır. Bu amaç genel olarak eğitim enstitülerinin başlamasından itibaren anlaşılmışsa da, enstitü sürecinin “toplu giriş sürecini … teşvik etmek ve kolaylaştırmak için eğitilen” inananları ayağa kaldırmadaki etkinliği şimdi çarpıcı bir biçimde, bir büyüme vizyonuna sahip tek bir kolaylaştırıcının başarabileceği şeyi gösteren bir yaklaşımda resmedilmektedir.
Bu yaklaşımın çıktığı ülkede, her bir muhacir, ilgilenen 20 arayıcıya sahip olmak amacıyla birkaç çalışma çemberinin başlatıcısı olarak hareket etmişti. Hedef, bu katılımcılardan beşinin, her birinin başka bir 20 katılımcı ile aynı biçimde birlikte çalışacağı ikinci nesli oluşturarak sonuçta kendi başlarına kolaylaştırıcılar olmalarını mümkün kılmaktı. Böylece ilk muhacir bir süre sonra, kendi direkt tanıdıklarından 20 kişi ve diğer 100 kişi ile birlikte toplam 120 bireyin bulunduğu bu ruhani yolda ilerlemeyi izleyecekti.
Başlangıçta bu büyüme tarzı esas olarak çalışma çemberleri ile ilgiliydi, ama dünyanın başka bir bölgesine götürülüp her ikisi de eğitimli kolaylaştırıcılar olan mahalli bir ülke içi muhacir çift tarafından yürütüldüğünde, üç çekirdek aktivitenin hepsi bir arayıcılar ağı oluşturmak için kullanıldı. Semt çocukları için bir çocuk sınıfı ile başlayan bu çift daha sonra dikkatlerini, çok doğal bir biçimde dua toplantılarına ve çalışma çemberlerine cezbolan ve sonuçta bir çoğu Bahá'í olan anne Bábalara çevirdiler. Bu yeni inananlar, bu çiftin kolaylaştırdığı birbirini izleyen kurslar serisinde ilerlediler ve sonuçta arkadaşları ve aileleri ile çekirdek aktivitelerin ikinci nesline başladılar.
İşte bu, önceden tasarlanmayan bir bireysel inisiyatifi resmeden bir yaklaşımdır. Kısa bir zamanda bir Bahá'í kolaylaştırıcı birlikte çalıştığı 20 ila 40 kişiye sahip olabilir. Bireylerden oluşan gruplar ya da genellikle bir semtteki birkaç aile bir kolaylaştırıcı vasıtasıyla birbirlerine bağlanırlar ve ruhani bir ilerleme yolunu kolektif biçimde yürüyüp yeni oluşan bir Bahá'í toplumu haline gelirler. Bu yaklaşımın etkisini tarif ederken Adalet Evi bir Milli Ruhani Mahfile şunu açıklamıştı:
Bu şekilde, az sayıda bir inanan grubu enstitünün ruhani etkisini kayda değer biçimde genişletebilir ve toplumun hızlı büyümesi için sağlam bir temel atabilir.
Bazı ülkelerde ve topluluklarda bu pratik yaklaşımın etkinliğini gözlemlediğimiz için, tek bir birey ya da ailenin “enstitünün ruhani etkisini” nasıl “genişletebileceğinin” ve bir kümeyi neredeyse tek başına geliştirip toplu giriş sürecini ilerletebileceğinin canlı bir görüntüsünü verecek olan sahadan bazı örnekleri sizlerle paylaşmak istiyoruz.
ÜLKE İÇİ MUHACİR VE AİLESİ BİR KÜMEYİ İKİ YILDAN DAHA AZ BİR ZAMANDA “D”DEN “B”YE YÜKSELTTİ
Thiruvarur Kümesi, HindistanBir toplumu ayağa kaldırmak bir ailenin işi olabilir. Hindistan’daki bir aile enstitü sürecindeki eğitimlerini iyi bir şekilde kullanmaya yöneldiler ve harika sonuçlar başardılar. Bu ülke içi muhacirler, Ocak 2003’ün sonlarında Emre açılmamış bir şehre yerleştiler. Yeni evlerine taşındıkları günün ertesi, yeni bir eve girişi kutlamak üzere komşuları için geleneksel bir süt kaynatma töreni düzenlediler. Dualarıyla birlikte bu tören onların yeni komşuları ile görüşüp birleşmeleri için doğal bir yol sağladı.
Aile kendi tebliğ çalışmalarına ilahi yardım almak için ertesi hafta boyunca şevkle dua etti. Komşularını, çocukların ruhani eğitiminin önemini ele almak üzere bir toplantıya davet ettiler, ama kimse gelmedi. Bu nedenle başka bir yaklaşım denediler. Evlerini o mahalleden olan yedi çocuğa açtılar ve onlara birkaç dua ve itaat ve doğrusözlülük gibi erdemler öğrettiler. Anne Bábalar çocuklarında, Bahailerin derslerde ortaya çıkarmakta olduğu önceden yararlanılmamış sanatsal yeteneklerin açılıp gelişmesini dahil eden bir değişim fark ettiler. Anne Bábalar, onların çocuk sınıflarına desteğini aramak için çiftin ihtiyaç duyduğu fırsatı sağlayan sorular sordular.
Anne Bábalar için çocukların ruhani eğitimi konusunda başka bir toplantı ayarlandı ve bu defa onlar geldiler. Yalnız çocukların eğitimi tartışılmakla kalmayıp Bahá'í Dini hakkındaki esaslar da ele alındı. Bu çocuk sınıfları devam etti. Anne Bábalar da çocuklarını, sekiz genç için çabucak organize edilen bir çalışma çemberine göndermeye razı oldular. Anne Bábaların güven ve saygısı, evlatlarındaki gelişen olumlu değişikliklere tanık oldukça arttı.
Aile bölgede tanıştıkları kimselere Emri tebliğ etmeye devam etti ve Nevruz Bayramı’nı kutlamak üzere komşuları için büyük bir ziyafete ev sahipliği yaptı. Ertesi gün iki kişi birçok kimseden önce Emri kabul etti.
Nisanda, şehre gelişlerinden üç ay sonra, bölge için ilk dua toplantısı 36 kişinin katılımıyla yeni Bahá'í Merkezi’nde yapıldı. Rızvan’da, 17 yetişkin ilk Mahalli Ruhani Mahfil’i seçtiler ve Mayıs ortasında toplum için ilk On Dokuz Gün Ziyafeti düzenlendi.
Çekirdek aktiviteler ve yerinde Bahá'í yönetimi ile aile ve yeni inananlar dikkatlerini kümedeki civar köylere çevirdiler. Önce köy reisini ziyaret edip biraz Emir’den ama daha çok çocukların ruhani eğitiminin öneminden bahsedeceklerdi. Onun izniyle ve anne Bábalara da aynı açıklamalarda bulunduktan sonra bir çocuk sınıfı kurulacaktı. Bunu genellikle hızlı bir şekilde gençler için bir çalışma çemberinin kurulması izledi. Bu yöntem uzaktaki bazı bölgelerde başarıyla tekrarlandı. Köy reislerinden, başlangıçta kurulan güven ilişkisini daha da sağlamlaştırarak enstitü kurslarını tamamlayanlara sertifika vermeleri rica edildi. Sonuçta fazla bir engel söz konusu olmamıştır; aslında, köy reisleri bile hoparlörlerle köylüleri gelip Bahaileri dinlemeye çağırmaktadırlar. Ve çocuk sınıfları ve çalışma çemberleri bir köyde başarılı oldukça komşu köydeki insanlar onları haber almakta ve kendi toplumlarında da kurulmalarını istemektedirler.
Bu başarılı çabanın arkasındaki esas birey deneyimini şöyle anlatıyor:
Önce çocuk sınıfları başlatacak ve onlara erdemleri anlatıp şarkılar ve dans öğretecektik. Herkes bunu görmeye gelecek ve mutlu olup bizi övecekti. Biz onlara Hz. Bahaullah’ın gelişini ayrıntılı olarak anlatacak ve onlarla ilişkide olmaktan da çok keyif alacaktık. Onlar Bahá'í yaşam tarzını izleyerek bize bakacaklar ve aramızda anlaşmazlık, çekişme ve mücadele olmayışına hayret edip birbirimizi nasıl dinlediğimizi merak edeceklerdi. Her gün Ahmed Levhi’ni okuyacak ve onun gücü bizde büyük değişim yaratacaktı.
Bireysel tebliğ aktivitelerimizin bir sonucu olarak yaklaşık 70 kişi Emri kabul etti. Enstitü mezunlarını dahil eden bir tebliğ projesi 103 yeni inananla sonuçlandı. Bir başka tebliğ projesi 34 yeni inananla sonuçlandı. Bir çalışma çemberine katılan Bahá'í dostları kursun sonunda Emri kabul ettiler. Şu anda kümemizde yaklaşık 280 inanan var. Gençlerin tümü enstitü kurslarını çalışıyorlar. Biz de onların anne Bábalarının tümünü enstitü kurslarının çalışılmasına katmak için çaba gösteriyoruz. Daha fazla yazıp konuşamıyorum. Bugün Thirivarur’da 54 dua toplantısı, 24 çocuk sınıfı, 21 çalışma çemberi ve 2 yeni gençlik grubu var. Biz bunların tümünden mesul olan Cemal-i Kıdem’e içtenlikle dua ediyoruz.
HAREKET EDEN KÜÇÜK BİR TOPLUMPortishead’daki haftalık ocakbaşına düzenli olarak katılan evli bir çift can sıkıntısı duyma noktasına varmaktaydı. Yeni birisinin ocakbaşına geldiği her defa konuşma temellere doğru geri gidiyor ve bu iki arayıcı açık bir biçimde Emre dair anlayışlarında artık ilerlemiyorlardı. Onların ocakbaşını düzenlemekte olan Bahá'í arkadaşı onlara “Ruhani Yaşam Üzerine Tefekkür” kursundan bahsettiğinde onlar istekli bir şekilde katılmak istediler ama ya kursa ya da ocakbaşına katılabileceklerini söylediler; her ikisi için yeterli zamanları yoktu. Ocakbaşı haftalık bir çalışma çemberi haline geldi.
İyi ki ocak başını düzenleyen ayrı düşmüş inanan aynı zamanda eğitimli bir enstitü kolaylaştırıcısıydı. Bu çift ve diğer birkaç kişi kurslar serisinden geçmeye başladılar. Onlar Emri kabul ettiler. Yeni inananlar kurslarının uygulama öğesinin parçası olarak dua toplantıları başlattılar. Bunlar arkadaşlar, akrabalar ve komşular için özellikle cezbedici olduklarını gösterdiler ve çalışma çemberlerine katılmayla ilgilenen daha fazla insana yol açtılar.
O koca ve karı Beş Yıllık Plan’ın ilk yılında Hz. Bahaullah’a iman ettikten sonra Portishead ilerlemeye başladı. Onlar ve o tek kolaylaştırıcı tarafından birbirini izleyen kurslar serisinden geçirilen diğerleri o zamandan beri düzenli ocakbaşları, daha fazla çalışma çemberi ve yeni gençler için küçük bir sınıf gibi birçok başka aktivite başlatmışlardır. Bölgeden on üç kişi tescil olmuştur—dördü geçen altı ay içinde. Fakat onların geniş ilgili toplumu çok daha büyüktür. Yeni inananlardan 4’ü şimdi kurslar serisini tamamlamıştır ve 21 katılımcıyla beraber ya bir çalışma çemberinde ya da yeni gençlik sınıfında kolaylaştırıcı olarak hizmet etmektedirler. Diğer bir 24 kişi arada sırada Bahá'í programlarına gelmekte ve 30 kadar kişi toplumun Kutsal Gün programlarına katılmaktadır.
Bunu başlatan inananın söylediği gibi, “küçük ve basit en iyi yoldur”. Yeni inananlar ve diğer tanıdıkların hepsi yürüyüş mesafesinde oturmaktadır ve bu yüzden birbirlerini çok destekleyicidirler. “Biz tebliğ etmek için uzağa gitmemiz gerektiğini düşünürdük”, fakat şimdi o günlük yaşamımızı çevreleyenlere ulaşmanın daha iyi olduğunu anlamaktadır. İlgilenenler Emri aileler olarak araştırmakta ve onlar kurslar serisinden geçerken esas olarak akrabaları ve yakın arkadaşları ile uygulama yapmaktadırlar. Ev ziyaretleri özellikle önemli olduğunu göstermektedirler. “Ev ziyareti Bahailerin normal olduklarını gösterdiği için o kadar önemlidir”—temas kurulanlar Bahaileri kendi evlerinde tanımaya başladıklarında “o insanları rahatlatıyor”.
Bu çok deneyimli inanan geçmişte onun Emre ilgi gösteren birine bir kitap verdiğini fakat şimdi onları bir çalışma çemberine davet ettiğini söylemiştir. Dua toplantıları insanları cezbetmenin ana vasıtası haline gelmiştir. Örneğin, Bahailerin ne yaptığı sorulduğunda o bizim birbirimizin evlerinde toplanıp dua ettiğimiz ve çok güzel dualarımızın olduğu şeklinde cevap vermektedir. O hala arada sırada ocakbaşları düzenlemektedir; onun yaklaşımı çalışma çemberlerine yeni katılımcılar hazırlamak için sınırlı bir dönem boyunca dört haftalık tanıtıcı ocakbaşları düzenlemektir. Ve bazen insanları cezbetmek için yerel gazetede küçük ilanlardan yararlanılmaktadır.
Yeni gençlik sınıfları da tamamen doğal bir biçimde başladı. Yeni inananlardan oluşan bir ailenin anne Bábasıyla çalışma çemberlerine katılacak olan bir yeni gençleri vardı. Kolaylaştırıcı ona küçük bir ders vermek için zaman ayıracaktı. Bu genç daha sonra ilgilenen bir arkadaşı bir Kutsal Gün kutlamasına getirdi. Onlar başka bir okul arkadaşını onlara katılmaya davet ettiler ve bir sınıf başlatıldı. Onların yeni gençlik sınıfı katılmalarını uygun kılan okullarına bitişik bir tesiste okuldan hemen sonra düzenlenmektedir. Bir genç kendi Bahá'í sınıf gününün onun en çok sevdiği gün olduğunu söylemektedir. Benzer olarak, daha genç çocukları olan başka bir aile şimdi bir çocuk sınıfı başlatmak amacıyla Ruhi Enstitüsü’nün 3. Kitábında ilerliyor.
Ve bu tamamen bir kolaylaştırıcı olan tek bir inananla başladı.
ANNELER ENSTİTÜ SÜRECİ VASITASIYLA BİRLEŞİYORTayvan’daki bir inanan hizmet yolu boyunca ilk adımı attı ve ilahi yardım aldı. Hemen hemen hiçbir aktif inananı olmayan bir bölge olan Chang Hua City and County’de yaşayan o, bir devlet ilkokulunda Bahá'í Dini’nden ilham alan bir ahlak eğitimi sınıfı başlatmak için girişimde bulundu. Bir anne Bába onun çocuk sınıfının içeriğinden o kadar etkilendi ki daha fazla bilmek istediler. Bahá'í öğretmen eğitimli bir kolaylaştırıcıydı ve bu yüzden anneyi Ruhi Enstitüsü’nün 1. Kitábını çalışmaya davet etti. Anne razı olmakla kalmayıp beş arkadaşının kendisine katılmalarını istedi!
Mart 2003’te başlayan kümedeki ilk çalışma çemberi haftalık olarak düzenlendi ve Bahá'í konuları hakkında ara sıra olan derinleşmeler buna eklendi. Onlar Kitap 2’ye başlayıncaya kadar altı annenin hepsi Emri kabul ettiler. İmanları derinleşip enstitü süreci vasıtasıyla öğrendikleri şeylerle becerileri arttıkça bu yeni inananlar kendi başlarına dua toplantıları ve çocuk sınıfları düzenlemeye başladılar. Özellikle bu bayanların üçü arkadaşlarına, iş arkadaşlarına ve akrabalarına ulaştılar ve aynı zamanda onlara Kitap 1’i de tanıttılar.
Aralık 2004’e kadar ilk çalışma çemberinin başlangıçtaki altı katılımcısı tüm kurs serisini tamamlamıştı. Onlar, serinin daha üst kursları için dört çalışma çemberine ek olarak 24 Bahá'í dostu katılımcıyı dahil eden yedi tane Kitap 1 çalışma çemberi yürütüyorlardı. Çoğu Bahá'í dostu çocuğu olan 28 çocuk için beş çocuk sınıfı kurmuşlardı ve yaklaşık 30 kişiyi çekmekte olan günlük bir dua toplantısı yürütüyorlardı. Onlar Bahá'í öğretilerinin onların daha genç çocukları üzerinde sahip olduğu olumlu etkiyi gözlemledikten sonra yeni gençler için bir grup oluşturdular. Toplam da onların aktivitelerine düzenli olarak katılan 78 kişi vardı. Yetişkinlerin hepsi okul öncesi ya da okul çağı çocukların anneleriydi.
Bu grup aynı okulda çocukları olan annelerin önceden var olan bir sosyal iletişim ağından da kısmen faydalandıkları için başarılı oldular. Onlar aynı zamanda hizmetlerine bir grup olarak birlikte başladılar ve bu münasebetle de birbirlerini destekleyip birliğin gücünü gösterdiler. Onların arkadaşlarının ve ailesinin onlar vasıtasıyla sürece çekilecek olması tamamen doğaldı.
Tayvan’daki bu 78 katılımcının çoğu Hz. Bahaullah’a imanlarını henüz ilan etmemekle birlikte toplum açık bir şekilde güçlü olma yolundadır ve sağlam bir temele dayandığı için iyi kurulmuştur. Haziran 2005 itibariyle yeni inananların sayısı on bire yükselmiştir ve bu Kitap 2’yi çalışırken tescil olan beş arkadaşın eklenmesini yansıtmaktadır. Üç kişi topluma daha etkili biçimde katkıda bulunmak için ek beceriler kazanabilmek amacıyla haftada 12 saat enstitü kurslarını çalışmak suretiyle hızlı bir ilerleyişle kurslar serisinden geçmektedir.
Materyalizme ve kumar ve dedikodu gibi uğraşlara dalmış bir semtteki bu arkadaşlar ruhani bir yolda yürümek suretiyle yaşamlarını değiştirirlerken sırasıyla başkalarını da motive etmede ilham almaktadırlar.
BAZI YOĞUN BÜYÜME PROGRAMLARININ SONUÇLARIKüme 9, Batı Kolombiya: Bu genelde kırsal bölge yıllar boyu Emre karşı özel bir alıcılık göstermiştir ve 54 Mahalli Ruhani Mahfile sahiptir. Bu kümedeki yoğun tebliğin üç haftasının sonunda 94 mübelliğin 530 kişiyi ziyaret ettiği ve 292 yeni inananın Emri kabul ettiği rapor edilmişti. Bu başarılar beş toplumdaki çabaların sonuçlarıydı. Bir toplum hedeflerini tebliğ evresinin ilk iki buçuk gününde geçmişti.
Metropoliten kümesi, El Salvador: İki haftalık yoğun tebliğ evresi boyunca 51 yeni inanan Emri kabul etti. Önceki 12 ayda bu kümede sadece 4 yeni inanan tescil olmuştu. Sağlamlaşma evresi boyunca tebliğ devam etmiş olup ilave 7 ruh ya çalışma çemberlerine ya da ocakbaşlarına katılımın sonucu olarak Emir’de tescil olmuşlardır.
Londra, İngiltere: Yoğun büyüme programının ilk döngüsünün büyüme evresi boyunca 155 kişiyi kapsayan 37 tebliğ ekibi Emri 513 kişiye sunabildi ve 109 ev ziyareti yürüttü. İlgili toplum 130 kişiye kadar arttı ve 5 tescil oldu. Sağlamlaşma evresinde şu ana kadar bir diğer 4 kişi tescil olmuştur.
Ndivisi Webuye kümesi, Kenya: Büyüme evresindeki tebliğ çabaları 30 yeni inananla ve ilgili toplumda 206’ya kadar bir artışla sonuçlandı. Bütün bu dostlar, 13 yeni çalışma çemberinin, 3 çocuk sınıfının, 2 yeni gençlik grubunun ve 30 dua toplantısının başlamasıyla sağlamlaşma evresinde çekirdek aktivitelere dahil edildiler.
Scudai (küme S1), Malezya: Yoğun tebliğin ilk gününün sonunda 37 inanan 44 tanıdık kimseyi ziyaret etmiş ve bunların 13’ü Emri kabul etmişti. İki haftalık kampanyanın beş gün erken bitirilmesi gerekti, çünkü o kadar başarılıydı ki yeni tescillileri ve çekirdek aktivitelere katılmayla ilgilenenleri yeniden ziyaret etmeye daha çok zaman ayrılmalıydı. Dokuz günün sonuna kadar her yaştan 190 inanan kampanyaya katılıp 108 evi ziyaret etmiş, ilgili toplumu 393’e çıkarmış ve 68 ruhu tescil etmişti.
Moskova, Rusya: Yoğun büyüme programı 12 Haziranda başlatıldı. Büyüme evresinde 43 katılımcı Emri 176 kişiye tebliğ etti ve ilgili toplumu 69 ruha çıkardı. Yirmisekiz yeni dua toplantısı ve 18 yeni çalışma çemberi başlatıldı.
Singapur: Tek bir kümeden oluşan bu şehir devleti dikkate değer sonuçlara sahip iki haftalık yoğun tebliğ çabasını geçenlerde tamamladı. Katılım seviyesi yüksekti ve 20 tebliğ ekibine katılan 68 inanan vardı. Büyüme evresinin sonuna kadar, bir yeni inananı tescil etmeye ek olarak, ahbaplar Emri 206 kişiye sunmuşlardı. Bunların 103’ü çekirdek aktivitelere katıldı—dua toplantılarına 52, yeni çalışma çemberlerine 39, çocuk sınıflarına 16 ve bir yeni gençlik sınıfına 4 kişi.
Kuphelela kümesi, Swaziland: İlk döngünün iki haftalık büyüme evresi içerisinde altı ekip çeşitli tebliğ yaklaşımları denedi. O dönem ve hemen takip eden sağlamlaşma evresi boyunca önceki 11 ay için olan tescillerin sayısını aşarak 14 kişi Emri kabul etti. İlk evre bir yoğun ev ziyareti kampanyası ile takip edilmektedir.
Sayfa 2