Web - Windows - iPhone
خدایا، طفلم در ظلِ عنایتت پرورش ده. نهالِ تازه‌ام به رشحاتِ سحابِ عنایت پرورش فرما. گیاهِ حدیقۀ مَحبتم، درختِ بارور کن. تـوئی مقتدر و توانا و تـوئی مهـربان و دانا و بینا.
-حضرت عبدالبهاءخداوندا، اين طفلِ صغير را در آغوشِ مَحبّتت پرورش فرما و از ثَدی عنايت شير ده، اين نهالِ تازه را در گُلشن مَحبّتت بنشان و به رشحاتِ سَحابِ عنايت پرورش ده، از اطفالِ مَلَکوت کن و به جهانِ لاهوت هدايت فرما. توئی مقتدر و مهربان و توئی دهنده و بخشنده و سابق الانعام.
-حضرت عبدالبهاءای خداوندِ مهربان، این اطفالِ نازنین صُنعِ دستِ قدرتِ تو اند و آیاتِ عظمتِ تو. خدایا این کودکان را محفوظ بدار، مُؤید بَر تعلیم کن و مُوفّق به خدمتِ عالم انسانی فرما. خدایـا، ایـن اطفال دُردانه‌اند، درآغوشِ صدفِ عِنایت پرورش ده. توئی بخشنده و مهربـان.
-حضرت عبدالبهاءای پاک يزدان، اين نهالانِ جويبارِ هدايت را از بارانِ ابرِ عِنايت تَر و تازه فرما و به نسيمِ رياضِ احديّت اهتزازی بخش و به حرارتِ شمسِ حقيقت جانی تازه عطا نما تا نشو و نما نمايند و روز به روز ترقّی کنند و شکفته گردند و پُر بار و برگ شوند. ای پروردگار، جمله را هوشيارکن و قوّت و اقتدار بخش و مظاهرِ تأييد و توفيق فرما که در نهايتِ برازندگی در بينِ خلق محشور شوند توئی مقتدر و توانا.
-حضرت عبدالبهاءرَبِّی رَبِّی کودکم خردسال، از پستان عنايت شير ده و در آغوش مَحبّتت پرورش بخش و در دبستانِ هدايت تعليم فرما و در ظلّ عِنايتت تربيت کن، از تاريکی بِرَهان، شمعِ روشن کن و از پژمردگی نجات داده گُلِ گلشن فرما، بندۀ آستان کن و خُلق و خوی راستان بخش، موهبتِ عالم انسانی کن و تاجی از حياتِ ابديّه بَر سَر نه. توئی مقتدر و توانا و توئی شنونده و بينا.
-حضرت عبدالبهاءای خدای مهربان، اين نوگُلِ گلستانِ مَحبّتت را از شبنمِ عِنايت تَر و تازه بفرما و اين تازه نهالِ بوستانِ هدايت را به تربيتِ باغبانِ احديّت پرورش ده و اين شاخِ سبز را در گُلشنِ الطاف مُزيّن به شکوفه و برگ کن و اين دُردانۀ معرفت را در آغوشِ صَدفِ رحمت بپرور. ای خداوند، هر مستمندی را توانگر نما و هر دردمندی را درمان بخش، هر فقيری را به گنجِ روان دلالت کن و هر اسيری را از زنجيرِ قُيود آزادی بخش. توئی توانا و بينا و آگاه و شنوا، تأييد احسان نما.
-حضرت عبدالبهاءطفل صغيرم، پستانِ عنايت را ثَدی عزيز کن و از شهد و شير مَحبّتت نشو و نما بخش و در آغوش مَعرِفَت پَرورش ده، در کودکی آزادگی ده و فَرزانگی بخش و اين بی نياز را مَحرمِ مَلَکوتِ راز نما. توئی مقتدر و توانا .
-حضرت عبدالبهاءای خدایِ مهربان، هر چند کودکانيم بينوا و طفلانيم ناتوان، پريشانيم و بی سر و سامان ولی نهال‌های باغيم و تو باغبان. پروردگارا، به فيضِ ابرِ عنايت و حرارتِ شمسِ حقيقت و هبوبِ نسيمِ هدايت اين نهال‌ها را نشو و نما ده و طَراوت و لِطافت بخش تا برگ و شکوفه آرد و مُثمر ثَمر گردد. خداوند مهربانا، نادانيم دانا کن، بی چشميم بينا فرما، مرده‌ايم زنده کن، بی کَسيم بِنَواز و مهربان باش، موفّق بر تعلّم و تعليم کن و مؤيّد بر تحصيل و تکميل. توئی مقتدر و توانا و توئی دهنده و بخشنده و مهربان.
-حضرت عبدالبهاءای خدا، طفلِ مَعصومَم در پناهِ خود حفظ نما، عنايتی کن و رحمتی بفرما تربيت نما به نعمت بپرور، قابليّتی بخش تا مَلَکوتی گردم ربّانی شوم روحانی شوم نورانی گردم. توئی مقتدر و توانا و مهربان.
-حضرت عبدالبهاء